dinsdag 29 december 2009

Oliebollen 2009

Aangezien er droog weer was aangekondigd voor maandag 28 december en ik -mezelf kennende- achteraf toch spijt zou hebben als ik niét was meegegaan, uiteindelijk toegezegd dat ik zou meerijden. We zouden met z'n 4-en zijn dit jaar : Vital, Teun, Jonathan en ikzelf. Vital had al de nodige contacten gelegd voor de route, zelf moesten we alleen maar tot in Tilburg zien te geraken, vanaf daar zouden we een gids hebben tot Zaltbommel, waar er opnieuw een gids zou aansluiten. Makkelijker kan niet. 
Vanwege de verijste sneeuw was het niet mogelijk om via de rustige fietspaden te rijden en moesten we noodgedwongen via de gewone weg. Daarom werd er bij mij thuis vertrokken, wat we dan om 03.45u dan ook gedaan hebben (vroeg !). Er stond een redelijk strakke wind in de rug, wat maakte dat we al snel onder de brug van A58 in Tilburg stonden. Een paar minuten later arriveerde Jan van Dooren met z'n Mango uit Udenhout, die ons vervolgens via een overigens prachtige route voorreed richting Zaltbommel. Even boven Tilburg ging Vital ineens aan de kant staan en gaf te kennen dat het niet meer ging : hij had problemen met z'n aandrijving, kon nog amper snelheid maken en zag het niet zitten om nog verder te rijden. Hij besloot om rechtsomkeer te maken en op z'n gemak terug richting België te rijden. Jammer ....

In Zaltbommel stopten we aan een benzinestation, waar we ons lekker opwarmden met koffie en (ersatz) chocolademelk. Hier sloot de volgende gids aan, tesamen met nog een andere landgenoot.

Met z'n zessen zijn we dan verder noordwaarts gereden, waarbij ook nog Stradarijder Paul Dijs werd opgepikt. Met z'n 7-en zijn we vervolgens naar Utrecht gereden, waar we ruim op tijd onder een opentrekkende hemel aankwamen.



We zijn er bijna !

Dit jaar waren maar liefst 115 rijders ingeschreven, het was dan ook een heel gewriemel van velomobielen op de parking van het clubgebouw. Het viel mij op dat er al flink wat Strada's aanwezig waren, ik werd dan ook verschillende keren door mede Strada-bezitters aangesproken. Leuk om bij de namen/profielen eens een gezicht te kunnen plakken ;-)

Bij de inschrijving kon je kiezen in welke groep je wilde rijden, de eerste groep was bedoeld voor de "rustige" rijder, groepen 2 en 3 waren voor de rest. Met een tussenpoos van een 10-tal minuten werd er vervolgens vertrokken richting de Dom voor een groepsfoto. Ook hier was het weer een hele klus om de grote bende zodanig bij elkaar te krijgen om een goeie overzichtsfoto te kunnen maken.



Onder de Dom van Utrecht

Na de groepsfoto vertrokken we dan met groep 2 voor de rest van tocht, al bleek er in praktijk maar weinig meer over te blijven van de groepen 2 en 3. Zeker na de koffie met appeltaartstop bleek er maar 1 grote groep velomobielen onderweg te zijn. Vergeleken met voorgaande edities waren er dit jaar veel lekke banden, soms leek het echt of er stond altijd wel iemand aan de kant met zijn/haar velomobiel...

Na de jaarlijkse snert en oliebollen zijn we dan rond 16.45u terug richting het zuiden vertrokken. Teun kreeg het onderweg alsmaal lastiger om het tempo te kunnen volgen en begon ook aan "slaapfietsen" te lijden (ik heb verschillende keren bijna een hartstilstand gehad als hij weer eens midden of links op de rijstrook aan het rijden was met alleen maar dat klein rood achterlichtje). Gelukkig kreeg hij een rit met de wagen aangeboden vanaf Zaltbommel, iets waar hij dankbaar gebruik van maakte. Vanaf Zaltbommel waren we dus nog maar met z'n 3-en. Jan en Jonathan spraken af van een richtsnelheid van tussen de 30 en 35km/u aan te houden, waarna ik gaf te kennen dat ze dan maar in hun spiegels moesten kijken om te zien of ik kon volgen of niet. Zelf bleek 32km/u op de teller hard zat te zijn voor mij en natuurlijk ben ik mijn voorrijders een paar keer kwijt geweest (lang leve de gsm !). Om Jan niet te laten omrijden hebben we nog een (in)spannende rit over het bevroren fietspad in de Loonse en Drunense hei gehad. Toen we dat overleefd hadden, bleek mijn batterij leeg te zijn en heb ik die vervangen door mijn reserve. En toen bleven Jonathan en ik alleen nog over om door het centrum van Tilburg te geraken. Na het nodige gevloek omdat we weer aan de zoveelste weg verboden voor fietsers kwamen en verkeerdrijden (in de grootstad blijk je helaas nog altijd met de auto wél overal en het meest gericht te mogen rijden) vonden we dan uiteindelijk alsnog de weg naar Goirle zodat we rond 23.00u terug op onze oprit stonden. Vrouwlief had de pasta al klaar staan op tafel zodat we meteen konden aanvallen. Jonathan is daarna nog met de moed der wanhoop vertrokken met nog eens 50 km voor de boeg.

Zelf had ik precies 301 km gereden gisteren, meteen de langste afstand die ik op 1 dag heb gefietst. Echte problemen heb ik niet gehad, het enige waar ik last van had waren koude tenen. De Strada heeft zich beter gehouden als z'n bestuurder, al moet de voorderailleur wel opnieuw worden bijgesteld, want vanaf Waalwijk merkte ik dat ik het grootste tandblad vooraan niet meer kon gebruiken omdat de ketting er flink tegenaan sleepte. Ook meen ik dat de veerpoot vooraan rechts lawaai is beginnen maken, maar dat moet ik nog nakijken. Wat me ook is opgevallen is het dat het flink nat binnenin de Strada werd. Uiteraard zitten daar de temperatuurverschillen tussen buiten/binnen voor iets tussen, maar nu zag ik bvb zelfs voorin de condens vanaf de neus naar beneden lopen, iets dat ik bij de Alleweder nooit heb opgemerkt. Maar die had dan ook een groter trapgat ....

Een paar fotoos van het gebeuren vind je hier

dinsdag 22 december 2009

To Oliebol or not to Oliebol, that's the question ....

Naar jaarlijkse gewoonte heb ik me opnieuw ingeschreven voor de Oliebollentocht die volgende maandag doorgaat in Utrecht. Omdat het dit jaar iets minder ver is dan afgelopen jaar, zou het de bedoeling zijn dat we met een paar mensen 's morgens al heel vroeg vertrekken en naar Utrecht fietsen, daar de Oliebollentocht meerijden en achteraf meteen terug naar huis fietsen. Ik heb dit jaar maar één voorwaarde gesteld en dat is dat het redelijk weer moet zijn. Onder redelijk weer versta ik dus droog weer, want 200km heen -en weer in de regen vind ik niet echt iets om naar uit te kijken (ja, ik bén een watje!). De Oliebollentocht zelf is dit jaar weer wat korter dan vorig jaar, gaat dit jaar ook door op een doordeweeksedag ipv tijdens het weekend en zal opnieuw in verschillende groepen verreden worden. Geen van die 3 zaken zijn dingen die me echt enthousiast maken, maar zoals mijn medeliggers al zeiden : je moet het niet doen voor de tocht zelf, maar voor de trip op en neer. Tja, dat zal dan wel zeker .... ?
Sinds vorige week staat mijn Strada echter al stof te vergaren in de garage, omdat er met de huidige weersomstandigheden niet mee te fietsen valt. De voorspellingen geven iets van een 70% kans op een witte kerst (voor zover je daarop kunt vertrouwen), dus tja, hoe zal het dan zijn op de 28e ? Komt daarbij nog dat ik vandaag een mailtje ontving van één van de organisatoren met de melding dat omdat bepaalde afspraken werden gemaakt en bepaalde dingen zijn vastgelegd, diegenen die zich hebben opgegeven als deelnemer maar uiteindelijk niet kunnen/zullen opdagen, alsnog verzocht zullen worden van de 7€ over te maken. Begrijpelijk natuurlijk, maar ja, wat nu ? Ik heb geen zin om als het weer zodanig slecht is en ik niet kán gaan, achteraf 7€ te gaan betalen voor iets dat ik niet heb gehad. Langs de andere kant begrijp ik ook wel dat de organisatie van tevoren bepaalde (financiële) afspraken heeft gemaakt en zich daaraan dient te houden. Misschien moet ik toch maar aangeven dat ik niet kom en dan maar afwachten wat voor weer het zal zijn over een week ....

dinsdag 8 december 2009

De eerste 1000 km ....

.... zijn gereden, dus hoog tijd voor een update, zouikzozeggen.

De steunblokjes op de zijkanten zijn inmiddels verdwenen. Ik zat er voortdurend met m'n schouders tegen en dat was alles behalve aangenaam fietsen. Als er moet gehangen worden in bochten, hoef ik alleen mijn ellebogen wat meer naar buiten te drukken en dan zit ik ook al tegen de zijkant, dus voor mij geen blokjes meer. In de Alleweder zat ik ruimer binnenin, maar dat komt natuurlijk omdat het instapgat veel groter en lager is en het zeiltje natuurlijk wél meegeeft.

Het binnenlicht had ik aanvankelijk helemaal naar voren weggewerkt, omdat ik het een nogal overbodig item vind. Ik heb er helemaal geen behoefte aan om te zien hoe hard ik aan het rijden ben en voor lekke banden ed. heb ik altijd een led-koplampje bij me. Ook zat de bedrading nogal in de weg voor de bediening van het hendeltje om de koplamp te richten, dat ik vrij regelmatig gebruik bij tegenliggers op het jaagpad. Omdat ik het lampje weer wél interessant vind om makkelijk te kunnen zien hoe laat het precies is, heb ik het lampje nu met een enkele draad naar voren lopen, de rest van de bedrading zit weggewerkt in de buurt van de batterij.



Grootste minpunt van de Strada (en dat geldt in mijn geval dus ook voor de Quest en de Mango) blijft het schuimdeksel. Dat die in de meeste gevallen te warm voor mij zou zijn, wist ik natuurlijk van tevoren. Dat valt nog redelijk op op te lossen met aangepaste kledij, ik rij nu met luchtiger kledij dan met de Alleweder als ik "dicht" rij. Ik zou natuurlijk net zoals Paul Dijs heeft gedaan, kunnen gaan snijden in het schuim, maar dat lijkt me dan weer niet echt interessant bij hevige regen. En aangezien ik het deksel al fietsend niet kwijt kan vooraan onderin ....
Het openmaken van het deksel binnenin gaat goed, zolang je de achterste 2 klittebanden niet gebruikt. In het begin zat ik nogal te klooien met die achterste 2, maar je hebt zo weinig bewegingsruimte dat ik tegenwoordig alleen de 2 opzij en 1 vooraan gebruik. Alleen als het flink regent, worden de achterste 2 ook bevestigd ....
Over regen gesproken : de afgelopen weken heb ik moeten vaststellen dat het systeem met deksel helemaal niet zo waterbestendig is. Regelmatig kreeg ik water binnengedruppeld vooraan en opzij. Jonathan A. had dezelfde "lekkage", het zal dus wel iets eigens aan het deksel zijn. Ik heb trouwens ook gemerkt dat als het deksel is geplaatst, het niet zo goed afsluit vooraan, er blijven altijd 2 kieren, zeg maar in de "zijbochten". Op zich geen enkel probleem zolang het droog is, want dan zorgen de kieren voor extra verkoeling. Bij regen daarentegen .... Nee, dan is het zeiltje van de Alleweder stukken praktischer : makkelijk weg te stoppen/mee te nemen, regelbaar kwa luchtdoorstroming én waterdichter. Het is dan ook het enige dat ik nog mis van mijn vorige velomobiel.   

Vorige week heb ik ook nog even bekeken hoe het nu precies zit met de led-verlichting vooraan. Ik had de Strada in het pikdonker geparkeerd op een onverlicht fietspad naast het bos. Vervolgens respectievelijk 50 en 75 grote stappen gedaan, om te kunnen zien dat je wel degelijk een lichtje vanop die afstand kunt zien. Uiteraard is vanop die afstand niet te zien wát je precies ziet, maar dat is bij een bukfiets net hetzelfde. Ervan uitgaan dat de andere weggebruikers je niet zien, lijkt me in elk geval nog steeds de veiligste houding.
Wat in die optie misschien een nuttige functie zou zijn, is een lichtclaxon : een knopje zoals dat van de claxon waarmee je de koplamp kunt laten branden/knipperen. Ik weet niet of dat technisch haalbaar is (er zitten al zoveel bedradingen in m'n Strada), maar het lijkt me praktischer dan nu te switchen met de aan/uit schakelaar. Met een extra knopje aan het stuur zou je makkelijker kunnen "flitsen" vooraan ....

donderdag 26 november 2009

Te weinig licht ....

Gisteravond laat toen ik terugkwam van het werk kruiste ik bij het binnenrijden van de bebouwde kom een politiecombi. Omdat het al zo laat was en er daarom weinig verkeer was, reed ik op de rijbaan vlak naast het fietspad. Nadat we elkaar waren gekruist zag ik in mijn spiegels de stoplichten van de combi oplichten en wist ik al dat die zou omkeren om me tegen te houden. De combi haalde me inderdaad net vóór mijn woning in en stopte voor me met blauw zwaailicht. Ik stopte half op de oprit en werd begroet door politieman en vrouw met een vriendelijk "Goeie avond". Veronderstellend dat ik een opmerking zou krijgen voor het rijden op de rijbaan, antwoordde ik met "Goeie avond, wat is het probleem ?" De ene helft kwam wat dichterbij en herkende me blijkbaar, want die sprak me meteen aan met "collega" en vroeg me vervolgens of ik wel besefte dat ik vooraan zo goed als onzichtbaar was omdat ik te weinig licht had. Dit had ik dus helemaal niet verwacht, aangezien ik vooraan 2 keer 4 led's had branden (hetgeen ik altijd doe op goed verlichte wegen). De collega vertelde me vervolgens dat zij wel "iets" op de rijbaan hadden zien aankomen, maar eiglijk zo goed als geen licht vooraan hadden kunnen waarnemen en pas bij het kruisen konden vaststellen dat het om een ligfiets ging. Ik wees de collega er vervolgens op dat de verlichting reglementair was (buiten de kleur wit of geel vooraan is in België de lichtsterkte niet wettelijk omschreven voor een rijwiel) en dat ik absoluut niet de indruk heb dat ik niet wordt gezien als alleen de led-verlichting brandt. Daar was de collega het duidelijk niet mee eens en haalde aan dat als een tegenligger zou inhalen, die mij onmogelijk zou kunnen zien. Ik besloot niet in discussie te gaan en bedankte de collega's voor de waarschuwing, zodat die verder konden patrouilleren en dacht er verder het mijne van.

Achteraf bekeken ben ik toch nog eens gaan nadenken. Ik ben er altijd van uitgegaan dat de 8 led's vooraan duidelijk zichtbaar zijn. Binnenin geven ze in elk geval een hoop licht en dat zal aan de voorzijde niet zeker niet minder zijn. Ik weet natuurlijk niet vanaf welke afstand deze verlichting voor andere weggebruikers zichtbaar is, maar totnogtoe leek het me altijd voldoende. Ook mijn vrouw, die me meestal binnenlaat en de poort voor me opent, vindt dat ik toch duidelijk zichtbaar ben. Maar die is ligfietsen gewend, misschien dat andere weggebruikers, die een velomobiel niet kennen, dat helemaal anders zien. Ik ga voor alle zekerheid één dezer dagen toch zelf eens bekijken hoe het is gesteld met de zichtbaarheid met de led's vooraan, want daar wil ik nu zelf ook wel eens het fijne van weten ....

dinsdag 17 november 2009

En weer wat verder ....

Inmiddels zijn we alweer een paar weken (en een paar km's) verder. Nadat ik gisteravond bij het uitstappen voor de zoveelste keer m'n hand had opengehaald aan uitstekende stukjes glasvezel, heb ik vandaag een vel schuurpapier ter hand genomen en zo goed als alle scherpe stukjes bijgeschuurd. Dit bleek alleen voor te komen waar de vellen/matten glasvezel tegen of lichtjes op elkaar lagen. Persoonlijk vind ik zoiets eiglijk totaal niet kunnen : zo'n dure nieuwe fiets en dan nog zelf nog aan de slag moeten met schuurpapier .... Ik had dat al eerder laten weten aan Velomobiel.nl, die zich hadden verontschuldigd en er bij de volgende Strada's op zouden toezien. Hmm, gewoon een slecht punt, Velomobiel.nl eigenlijk onwaardig.

De afgelopen weken merkte ik (lees : hoorde ik) dat de ketting vooraan ergens tegenaan kwam tijdens het trappen. Aanvankelijk dacht ik dat de ketting tegen de derailleurkooi kwam en dat bleek alleen te zijn op het middenblad. Als ik op het kleinste of het grootste blad reed, was er niks aan de hand. Hoe ik ook trachtte van de voorderailleur af te stellen, het bleef maar rinkelen vooraan. Totdat ik eens met een extra lampje begon te fietsen en zo kon vaststellen dat de ketting toch niet tegen de kooi komt. Ik denk dat de ketting gewoon het grootste blad vooraan raakt en dat dat het getinkel veroorzaakt. Jonathan A. heeft het in zijn nieuwe Quest ook, maar die heeft dan wel een 57-tands blad vooraan. Ik weet niet of er iets aan te verhelpen valt, maar méér dan alleen maar irritant is het niet echt te noemen ....

Ik ben er inmiddels ook achter dat ik een oplossing moet zoeken voor het licht dat de LED-verlichting vooraan binnenin geeft. Als ik niet met het deksel rij, is het licht binnenin vrij irritant en met momenten zelfs hinderlijk. Ik weet niet of het kwa temperatuur raadzaam is om die helemaal af te dekken (ik vermoed van niet), maar er moet wel iets op gevonden worden. Nu met de winter voor de deur zal het nog wel meevallen, alhoewel de temperaturen van de laatste dagen eerder aan de herfst dan aan de winter doen denken ....
Vandaag heb ik ook echt wel de laatste stickers aangebracht : witte reflecterende rondjes op de wieldoekjes vooraan, net zoals bij de Alleweder. Ter hoogte van de ventielen, zodat ik nooit moet zoeken en meteen iets reflecterends dat nog beweegt ook.

Jonathan A. was vanmiddag even op bezoek met zijn nieuwe Quest. Hij heeft net als ikzelf ook achteraan ledjes in laten bouwen (hij heeft er 3 boven elkaar). Bij hem zitten het rem/mistlicht en het gewoon achterlicht in één hetzelfde lampje, wat maakt dat als hij remt, de 3 led's wat sterker oplichten. Dit zou alweer een vernieuwing zijn van Velomobiel.nl, al had ik meteen de indruk dat het verschil in lichtsterkte niet zo groot was. We hebben dan mijn "losse" remlichten eens vergeleken met die van hem, en die van mij geven toch een stuk méér licht. Ik vind het dus helemaal niet erg dat ik al "verouderde" remlichten heb ;-)

Eduard Botter had op z'n blog gemeld dat hij intussen zijn schermpje min of meer op punt heeft staan en er een paar te koop aanbiedt. Ik heb hem meteen een mailtje gestuurd met de melding dat ik wel geïnteresseerd ben. Het lijkt me wel fijn om wind -en geruisloos naar muziek te kunnen luisteren terwijl je het landschap voorbijtrapt ....


Meteen duidelijk waar geschuurd is ....

zondag 1 november 2009

Oorzaak gevonden !

Toen ik gisterenochtend van de nacht kwam, hoorde ik voor de eerste keer het gerammel achterin toen ik de Strada wegzette. Meteen nog eens een paar keer het achterwiel opgetild en neergezet en jawel hoor : je kon het nu ook horen zonder dat ik erin zat. Meteen de achterveer eens bekeken en toen kon ik voelen dat er speling zat op het bovenste deel van de achterveer. Daar kon je voelen dat de "huls" die over de zuigerstang gaat, niet vast zat maar een milimetertje kon bewegen. Dat veroorzaakte dus elke keer een geklapper wanneer het tegen elkaar sloeg. Aanvankelijk was ik blij dat ik eindelijk de oorzaak had achterhaald, maar naderhand bekroop me een wrang gevoel : ik zou toch niet nu al de veerpoot moeten verwijderen om dat te herstellen ???

Voor alle zekerheid dan maar naar Dronten gebeld om te zeggen dat het aan de veerpoot lag en gevraagd wat ik eraan moest doen. Dat bleek nog vrij simpel te zijn : bovenaan de huls zit een klein schroefje en dat moest ik wat strakker draaien. Daarmee zou het rammelen opgelost zijn. Ymte had me dat eerder deze week al gemaild, maar ik had dus duidelijk niet goed begrepen wat hij precies bedoelde. Hmm, dat klonk vrij simpel, een beetje té simpel als je het mij vraagt ....

Ik dan maar met een kruisschroevendraaier aan de gang, maar hoe ik ook draaide, veel beweging kreeg ik er niet in. Veel plaats had ik trouwens ook niet, dus voor de verandering nog de stoel er nog maar eens een keer uit gehaald. Zo had ik al wat meer plaats en kon ik de schroef een heel klein beetje strakker draaien. Zou dat nou alles zijn ???

Kennelijk wel, want toen alles terug op z'n plaats was, was er geen gerammel achterin meer te horen toen ik de Strada wat op -en neer stuiterde. Voor alle zekerheid dan maar eens een blokje om gereden en jawel hoor : geen constant gerammel meer achterin. Alleen bij een stoeprand of een gat in het wekdek hoor je het boenken achterin, maar dat lijkt me normaal.

Omdat ik gister toch bezig was met heb ook ik meteen de banden vooraan omgedraaid. De Perfect Moirées waren vooraan allebeid met de visgraat tegen de rijrichting in gemonteerd. Het zal waarschijnlijk niet veel uitmaken en volgens Jonathan monteren ze de banden in Dronten altijd zo, maar ik vond het een beetje een vreemd zicht. Nu is het dus beter ;-)

Ook de sticker STRADA op de velomobiel geplakt, ik vind de letters wel lekker strak en dus goed passend bij de rest. Méér moet er niet meer opkomen, want dat zou erover zijn. En nu eindelijk eens wat km's gaan maken !

maandag 26 oktober 2009

Eerste indrukken ....

Intussen hebben we al 240km op de teller staan. Op zich niks spectaculairs natuurlijk, maar toch al wel voldoende om een paar (voorlopige) conclusies te trekken.

De Strada is sneller dan ik had verwacht. Ik had verwacht dat het snelheidsverschil met de Alleweder met versnellingsnaaf iets van een 2 à 3 km/u zou zijn, maar dat blijkt eerder iets van een 4 à 5 km/u te zijn. Met dezelfde inspanning waarmee ik met de Alleweder 30km/u op de teller toverde, rij ik nu 34 - 35km/u. Dat is natuurlijk mooi meegenomen. Echt voluit ben ik nog niet gegaan, omdat de trapas nog niet helemaal 100% op z'n plaats staat, maar dat komt nog wel.
Het schuimdeksel is een flinke stap terug vergeleken met het zeiltje bij de Alleweder. Ik wist van tevoren wel dat het flink warm zou zijn onder het deksel, maar waar ik minder bij had stilgestaan, is het meenemen ervan. Het deksel onder de neus schuiven, lukt niet omdat ik er dan met mijn knieën tegenaan kom bij het trappen. Op de handleiding van de Quest kun je lezen dat je het deksel ook kunt oprollen (maar niet te lang, omdat het anders z'n vorm verliest), maar dat lijkt me ook niet echt handig. Volgens Ymte zijn er wel meer mensen die hun deksel niet vooraan in de neus kunnen stoppen om dezelfde reden.
In elk geval : het zal nog flink wat kouder (natter?) moeten worden eer ik het deksel ga gebruiken.
De afwerking van de binnenkant van de body zou beter kunnen. Hiermee bedoel ik dat er teveel scherpe uitstekende stukjes carbon aan de binnenkant zitten. Ik heb al verschillende sneetjes in mijn vingers van oa. het losmaken van de onderkant van het deksel, het verwijderen van de kettingbescherming ed., dat zou toch niet mogen. Ik weet niet of het een kwestie van slordigheid is of niet, maar van een rijwiel in deze prijsklasse zou zoiets niet mogen, vind ik.

De Strada is ook flink wat luidruchtiger binnenin dan de Alleweder (langs buiten niet, want vrouwlief hoort me nu pas als ik onze straat indraai; vroeger hoorde ze me met de Alleweder al 2 straten verder aankomen). Dat heeft uiteraard met het materiaal van de body te maken, maar de eerste keren dat ik over het jaagpad reed dat vol eikels lag, schrok ik me te pletter als er een eikel opsprong en tegen de body ketste, wat een herrie ! Ook takjes ed. die tegen de body komen, veroorzaken meer lawaai, maar niet zo dat het hinderlijk is. Het was alleen even wennen in het begin.

Wat dan weer wel onzettend hinderlijk is, is de rammel die achtering de Strada zit. Bij elke oneffenheid (en die zijn er een hoop, geloof me!) klinkt het alsof er een losse schroef of knikker achterin de staart ligt. Uiteraard ligt er niks los in (dat had ik op dag 1 al nagekeken), maar wat dan ? Jonathan A. stelde voor om de beschermkap van de aandrijving los te maken en te kijken of de versnellingskabel van de derailleur toch niet tegen de kast kwam, maar dat is ook niet het geval. Pas toen ik de Strada liet stuiteren terwijl de beschermkap eraf was, kon ik het geluid achterhalen : het is de kettingbuis van de teruglopende ketting die tegen de body slaat. Deze ligt in het gootje helemaal onderin en moet heen -en weer kunnen bewegen om de achterderailleur te kunnen volgen wanneer deze verschuift. En elke keer wanneer deze tegen de rand van het gootje komt, hoor je een irritant geluid. Ik moet nog wel een proefritje maken met een gefixeerde kettingbuis achterin om 100% zekerheid te hebben dat dit de herrie veroorzaakt, maar ik ben vrij zeker dat dit alle ellende veroorzaakt.
Wim Schermer heeft het er op zijn blog ook al over gehad, ik geloof dat de Quest en de Strada vergelijkbaar zijn kwestie terugloop. In elk geval : dit moet anders, want dit gerammel achterin ontneemt elk fietsplezier. Misschien valt het op te lossen door in de goot (en op de kettingbuis ?) zacht klittenband te plakken, dat zal ik -evt. in overleg met Dronten- nog moeten uitproberen.
Je zou bijna de indruk krijgen dat ik spijt heb dat ik nu met een Strada rij, maar dat is -gelukkig- niet zo. De Alleweder zit nog héél vers in m'n geheugen en dan is het maar al te logisch dat ik de Strada daarmee vergelijk. Afgezien van het gerammel achterin en het schuimdeksel vind ik het een flinke stap voorwaarts. De tijd zal het leren ;-)

woensdag 21 oktober 2009

Retourtje Dronten

Gisterenochtend heel vroeg opgestaan om met het stoeltje, de bevestigingen ervan en het schuimdekje naar Dronten te rijden (van het dekje was er al een bevestigingslint losgekomen). Om 07.45u kwam ik daar -samen met Allert trouwens- aan. Even later arriveerden ook de rest van Velomobiel.nl en kon Theo beginnen met de verbouwingen. Het lint werd weer snel terug aan het dekje geklonken en konden ze zich met het zitje bezighouden. Het werd al snel duidelijk dat er een nieuwe bevestiging voor de achterkant moest worden gemaakt, omdat het stoeltje anders niet ver genoeg naar achteren kon. Theo zaagde en vijlde, Allert laste alles aan elkaar. Deze keer werd het gootje waar de bovenste beugel in moest hangen, tegen de bevestiging geplaatst. Daarna het stoeltje in de aanwezige Strada gemonteerd en kon ik passen. Dat zat dus prima, net niét tegen de achterste rand. Kon ik eindelijk ook eens met mijn hoofd tegen het hoofdsteuntje leunen.


Wat de bevestigingen aan de wielkasten betrof, was alles vlug opgelost, want de originele bevestigingen die ook in de Quest worden gebruikt, bleken prima te voldoen. Bleef het stoeltje zelf nog over ....


De onderste beugel van het stoeltje bleek al te zijn uitgesleten door het kettingwieltje dat er in had gehapt. Ik had toen ik eergisteravond het stoeltje uit mijn Strada verwijderde, een hoopje grijs stof aangetroffen in de buurt van het wieltje, nu wist ik dus ook waar het vandaan kwam .... Ter hoogte van het kettingwieltje werd in de beugel netjes een V uitgezaagd, een aluminium dekplaatje op maat geknipt, geplooid en vervolgens gelast.


Het volgende probleem was de 2e beugel, want die duwde tegen het beschermkapje van de ketting (dat hoger wordt naar de achterkant toe). Na wat overleg werd er gewoon een stukje tussenuit gezaagd. De eindjes van de afgezaagde stompjes werden vervolgens platgeslagen en verbonden met een aluminium plaatje dat Allert er weer netjes tussenlaste. Daarna werd het stoeltje nog eens in de Strada geplaatst en bleek alles vrij onder de stoel door te kunnen bewegen. Operatie gelukt !





Het klinkt allemaal simpel, maar ze zijn er toch een hele voormiddag mee bezig geweest om de zit passend te krijgen. Ymte benadrukte nogmaals dat dit toch wel écht de enige velomobiel is die met een ICE-zitje geleverd wordt. Voor diegenen die zich geroepen voelen om het zelf te proberen, ik denk dat de bovenstaande fotoos duidelijk genoeg zijn.
Rond de middag kon ik dan terug naar huis rijden, met een nieuw lang stukje kettingbuis (een kort stukje samen met een nieuwe kettingrol waren onderweg met de post) en de enige echte Strada-sticker.

Deze voormiddag ben ik dan zelf maar verder gaan knutselen. Het kettingwieltje vervangen was op zich geen probleem, alleen heb ik er méér dan 1u over gedaan vooraleer ik het asje terug op z'n plaats had (wat misschien wel meer zegt over mijn twee linkerhanden dan wat anders). Het asje zit langs beide kanten onderaan vast met een boutje en het komt nogal nauw hoe het asje voor de gaten ervan komt zitten. Nadat ik al de schroefdraad van één van de boutjes had beschadigd door wat teveel kracht te gebruiken, ben ik wat voorzichtiger tewerk gegaan. Na veel gepruts en gevloek is het dan uiteindelijk toch gelukt en draait het nieuwe wieltje zoals het hoort. Nadien was de trapas aan de beurt. Aangezien het stoeltje zo'n 6,5cm meer naar achteren is gekomen, moest de trapas natuurlijk ook naar achteren. Na ook het nodige gepruts en gevloek toch maar even de fietsdokter opgebeld, die me vertelde dat je de klembeugels van de trapas volledig moet verwijderen om de as te kunnen verschuiven. Dit bleek inderdaad ook zo te zijn. Na een keer of 3 de as te hebben verplaatst, zit-ie nu ongeveer wel waar die hoort te zitten. De rit naar het werk bleek de beste totnogtoe te zijn, alleen zit de schakel die ik heb opengemaakt om de nieuwe kettingbuis te kunnen plaatsen, nog niet goed, want tijdens het trappen trapte de ketting om de paar trappen "door". Dat moet ik morgen dus nog even nakijken en verbeteren.

woensdag 14 oktober 2009

Slechte start ....

Gisternamiddag rond 15.30u kreeg ik telefoon van Frank van B-Sign dat de Strada klaar voor me stond. Met kloppend hart door vrouwlief naar Arendonk gebracht, want voor de eerste keer was ik echt wel zenuwachtig. Als het op ontwerp en uitzicht aankomt, is het een groot verschil tussen wat je in je hoofd hebt en hoe het er in werkelijkheid uitziet. Komt daarbij nog dat je wel kunt aangeven hoe je iets wilt hebben, als het door anderen moet worden gedaan is het toch altijd een beetje bang afwachten. Gelukkig viel dat 200% mee : toen ik achterom bij de zaak kwam en hem zag staan, had ik écht toch iets van : Wauw, hij is nog mooier dan ik had gedacht !!!

Tadaa !!!

Prachtig werk hebben ze daar geleverd bij B-Sign, vooral de letters onder de koplamp zijn nog beter dan ik had verwacht. Alle kleuren (met uitzondering van het logo bovenop) zijn in reflecterende kleuren gemaakt, zodat het bij duisternis voor andere weggebruikers meteen duidelijk is dat het een lang vreemd voertuig is.

Na enkele minuten in bewondering staan kijken, toch maar de moed bij elkaar geraapt en vertrokken richting Ravels. Allerlei verhalen van andere liggers die na enkele km's na vertrek met hun nieuwe velombiel al werden aangereden, spookten door m'n hoofd en daarom reed ik toch maar via een gescheiden fietspad naar het kanaal. Had ik tenminste grotendeels autovrij jaapgad naar huis !


Ik was nog maar amper 5 minuten aan het fietsen toen ik ineens niet meer kon trappen omdat er iets blokkeerde. He, wat ? Nu al ? Dat zal toch niet waar zijn ??? Wat bleek : het stukje kettingbuis tussen het kettingwieltje en het crankstel was uit de tie raps geschoten en zat muurvast rond de ketting. Hoe ik de kettingbuis ook probeerde te bewegen, ik kon hem geen mm over de ketting heen schuiven. G*dverd*mme, een spiksplinternieuwe fiets van 6 mille en dan zoiets ?! Hoe is het in godsnaam mogelijk !!! Nou had ik veel bij me kwestie reservemateriaal, maar geen kettingpons. Al meteen de hulplijn ingeschakeld ("Néé liefje, ik heb GEEN ongeluk gehad !!!") en een 5-tal minuten later was vrouwlief ter plaatse. In de auto lag nog één van de twee brooddozen met reservemateriaal in van in de Alleweder en daar zat een kettingpons in. Die Die had ik nog nooit eerder nodig gehad en bleek nu ik hem wél nodig had, niet te werken. Intussen was er al een buurtbewoner komen kijken en vragen of hij kon helpen. Een kettingpons had hij ook niet, maar een 100m verder was er wel een fietswinkel. Misschien dat ik er daar één kon lenen. Vrouwlief naar de winkel en kwam terug met een gekochte kettingpons, want uitlenen deed die fietsenmaker niet en hij had ook net z'n handen gewassen, dus komen kijken was ook niet aan hem besteed. Met de nieuwe kettingpons van 10€ lukte het wel om de ketting in tweeën te delen, maar toen lukte het nog niet meteen om de ketting uit de kettingbuis te halen. Met behulp van een tang van de buurtbewoner hebben we uiteindelijk de kettingbuis langs beide kanten moeten inknippen en na veel getrek en gesleur kwam-ie eindelijk los. En vielen er zwarte stukjes rubber uit, net dunne spaghetti. Ik keek toen meteen naar het kettingwieltje en jawel hoor : het rubber ringetje was verdwenen, dat was dus in de kettingbuis geraakt. Opluchting alom, want dan kon ik tenminste verderrijden. Ketting terug aan elkaar (kettingpons IN de Strada deze keer) en met een vrij luidruchtig kettinwieltje verder zonder problemen naar huis kunnen fietsen. Hèhè, thuis ! Gisteravond nog maar meteen een mail naar Dronten gestuurd met de vraag om een nieuwe kettingrol + kettingbuis op te sturen.


Vandaag heb ik dan al wat aanpassingen gedaan : ik heb zo'n zwarte rand rond de scherpe rand van het instapgat gedaan. Omdat alleen een stukje vooraan om het vel van mijn scheenbeen te sparen ook niet echt een zicht is, heb ik het maar helemaal rondom gedaan. Ook heb ik de trapas zo'n 1,5cm meer naar voren gezet. Dat voelde meteen beter aan.


Tegenwoordig worden de fietsen van Velomobiel.nl standaard met Shimano PDA 520 geleverd. Prima toerpedaal, heb er ook een paar op één van mijn CF fietsen staan, alleen kan je die maar langs één kant inklikken. En dat is niet zo handig in een velomobiel. Die wilde ik eruit halen en vervangen, maar ik kreeg ze aan geen van beide kanten los. Daar moet ik dus de zware middelen voor aanwenden, maar dat is nog iets van later. Het stoeltje is één gaatje gezakt en dat zit wat beter. Door de simpele ophanging is het verstellen een kwestie van 3 boutjes los en terug vast te maken (zie foto). Ik zie nog voldoende naar voren toe en mijn schouders zitten ietsjes lager (voordien kwamen mijn schouders tegen de rand aan bij oneffenheden in de weg, niet echt aangenaam). Toen dit alles was aangepast, ben ik erop uit getrokken om wat fotoos te maken.


Ophanging achteraan


Ophanging vooraan

Optrekken gaat merkbaar sneller dan in de Alleweder, het lagere gewicht in combinatie met een wrijvingsarme aandrijving zal daar voor veel tussenzitten, denk ik. Wel is het zo dat de stoel veel te ver naar voren staat. Ik heb vanmiddag ook eens gereden met een schuimdekje op (dekschuimpje ?) en daar zit ik met mijn neus maar op amper een cm vanaf. Niet echt aangenaam. Rijden met het schuimpje onder de voorkant lukt ook niet, want ofwel zit ik er met de bovenkant van mijn knieën tegenaan, en als ik het wat meer naar voren duw, kom ik er met de tippen van mijn schoenen tegen. Niet te doen dus. Het plan om eens lekker wat km's te gaan maken, is nog niet voor meteen. De zit moet naar achteren, al betekent dat dat ik terug naar Dronten zal moeten met de Strada. Er was vandaag al antwoord van Velomobiel.nl met de verklaring waarom de stoel zo naar voren staat : omdat anders de onderste beugel van de zit tegen het kettingwiel komt. Omdat de zit zo té ver naar voren staat om comfortabel te kunnen fietsen, zal de onderste buis uit de stoel moeten worden gezaagd en op een andere plek worden gelast. Pas dan heeft het zin om ook de achterste stoelsteun wat korter te maken. Tja, dat moet dan allemaal maar. Ik weet nog dat het ICE zitje in de Alleweder ook niet van de eerste keer meteen goed zat en dat ik daar ook nog mee terug ben geweest. Het is trouwens ook een beetje onrealistisch om van een nieuwe fiets te verwachten dat-ie al meteen net zo lekker rijdt dan de fiets waar je járen mee hebt gereden. In elk geval : woon/werk zal vanaf morgen dus wel lukken met de Strada, de langere ritten zullen nog wat moeten wachten ....


De voorkant ....

maandag 12 oktober 2009

Eerste rit

Vanmorgen ben ik met de Strada naar Arendonk gereden, naar de firma B-Sign die hem zullen bestickeren. Het was maar amper een half uurtje rijden, maar nu heb ik toch al wat eerste indrukken.

Zoals ik in Dronten had gemerkt stuurt de Strada merkbaar lichter dan de Alleweder. Dat maakt ook dat-ie wat zenuwachtiger is. Hiermee bedoel ik dat ik bij de Alleweder tijdens het trappen nooit de voorkant heen -en weer zag bewegen, maar bij de Strada nu dus wel. Dat zou aan mijn rijstijl kunnen liggen, maar ik denk dat die na al die jaren trappen wel min of meer gevormd is. Misschien is het slechts een kwestie van aanpassen, dat zal zichzelf wel uitwijzen ....

Uiteraard is de Strada ook wat sneller; met dezelfde inspanning waarmee ik met de Alleweder aan 30km/u op de teller trapte, heb ik nu iets van een 33 - 34km/u op de teller staan. Echt vol ben ik nog niet gegaan, daarvoor staat de trapas nog niet exact genoeg afgesteld, maar de Strada is dus echt wel merkbaar sneller. Daar zal niet alleen het gewicht voor iets tussenzitten, maar waarschijnlijk ook de aandrijving (naafversnelling versus pion + derailleur).

Wat ook wennen zal zijn, is het op -en afschakelen. Bij de Alleweder moest je "gas geven" om op te schakelen, bij de Strada is het net andersom. Dat restulteerde vanmorgen een paar keer in verkeerd schakelen, maar ik twijfel er niet aan dat dat snel zal wennen.

Een paar dingen moeten nog worden aangepast :

- de trapas moet nog wat meer naar voren
- het stoeltje moet achteraan terug wat zakken
- de schuimblokken thv de schouders moeten naar voren
- er moeten DRINGEND spiegels op !!!!

Morgennamiddag mag ik de Strada al gaan ophalen en kunnen we wat fotoos trekken -en km's maken natuurlijk !




zaterdag 10 oktober 2009

Mijn Strada

Vandaag is het eindelijk zover : als ik straks thuis zal komen van het werk, staat daar mijn nieuwe velomobiel op mij te wachten (jawel : aan huis geleverd ! -met dank aan Jonathan A) ! Na jaren met een Alleweder te hebben gereden, zal ik vanaf volgende week met een spiksplinternieuwe Strada rondrijden ! Joehoe !!!

Omdat ik als eigenaar natuurlijk nog zelf moest gaan passen in mijn nieuwe velomobiel, ben ik gisterenmiddag met de motor op -en neer naar Dronten gereden. Daar stond een maagdelijk en verblindend witte Strada mij op te wachten. Natuurlijk meteen gaan kijken hoe ze het ICE stoeltje erin hadden gemonteerd en zoals je mag verwachten van Velomobiel.nl was dat uitstekend gedaan. Ik was een beetje bang dat de beugels onderaan de zit wat in de weg zouden zitten en het daardoor niet diep genoeg gemonteerd kon worden, maar het stoeltje zat zo laag dat het toch nog omhoog moest. Daarna moest de trapas nog wat naar voren en toen was het tijd voor een testritje. Verder dan snel (nou ja, niet écht snel, eerder "voorzichtig") een keer rond de blok ben ik niet geweest, dus een echte rij-impressie heb ik nog niet. Wel viel mij op dat de besturing stukken lichter was dan die van de Alleweder.

Het in -en uitstappen was iets lastiger omdat het instapgat flink wat kleiner is dan die van de Alleweder. De onderkant van de rand is in elk geval vrij scherp, want bij één van de keren uitstappen schuurde ik er met de bovenkant van mijn scheenbeen tegen en zat ik er al meteen door. Dat zal waarschijnlijk wel een kwestie van wennen zijn, maar toch ...

Vandaag breng ik hem na het werk naar de firma die hem gaat bestickeren. Die daan er dan maandag aan beginnen, nadat ik ben langsgeweest om de laatste details te bespreken.

Jan zet voor de 3e keer het zitje wat hoger ....