zondag 31 januari 2010

Bandendruk

Enkele dagen geleden was ik met Jonathan A. aan het chatten en op een bepaald moment vroeg hij me of ik de voorbanden al eens op 6 bar had gezet. Niet dus. Ik hou me meestal aan het maximum dat op de banden staat vermeld en dat bevalt me prima. Jonathan wees me erop dat Wim Schermer al had uitgetest dat de Perfect Moirées merkbaar lichter en dus sneller lopen als je de 20" versie op 6 bar zet en de 26" achterband op 5 bar. Ook zou 6 bar beter zijn voor de wangen van de bandjes, omdat die het nogal te verduren krijgen bij zijwaartse krachten.

Eergisteren dus maar de druk op alledrie de banden verhoogd. Tot vandaag had ik met de Strada alleen maar woon/werkverkeer gereden, waarbij de banden inderdaad merkbaar een beetje lichter liepen. Maar ook harder, ergo minder comfortabel. Elke onregelmatigheid werd echt veel harder doorgegeven. Gelukkig zit ik op een comfortabele stoel, maar ik werd wel gek van het geluid. Door de harde banden rammelt en bonkt de Strada voortdurend -vraag me niet wat er allemaal bonkte, maar het is verre van aangenaam rijden.

Vanmiddag ben ik dan via het jaagpad tot in Antwerpen gereden en terug. Onnodig te vertellen dat het wegdek in archislechte staat is, bepaalde stukken leken wel door vrachtwagens kapot te zijn gereden, zoveel gaten en putten zaten er in het asfalt. Op de terugweg, tussen Rijkevorsel en Beerse merkte ik ineens dat de rechtervoorband niet meer zo hard bonkte op de betonstroken en jawel hoor : mijn eerste lekke band ! Even naar het fietscomputertje gekeken, exact 2.335 km. Na het nodige geklier in de sneeuw toch de binnenband kunnen plakken (het was nog nét niet donker) en daarna zonder problemen verder huiswaarts gereden.

Morgen ga ik de druk van de banden terug "herstellen" naar de maximale waarden die erop staan vermeld, het mag dan iets trager zijn, maar het rijdt wel aangenaam stiller en comfortabeler !

zondag 24 januari 2010

Fratserig

Omdat vrouwlief vanmiddag toch moest werken, ik zin had in een tochtje en ik stilletjes aan toch moet beginnen met de tochten voor de Flanderstour te verkennen, ben ik vanmiddag op pad geweest met de Strada. Sneeuwbril en muts op, want het was al de hele dag aan het sneeuwen. Via Arendonk de grens over, zo via Reusel richting Bladel. Net voorbij het Landal bungalowpark tegen Dalem passeerde ik een varkensboer. Dat kon ik zien omdat er een reusachtige foto van een zeug bij zijn stallen stond. Alleen het woord daarboven deed me vol in de remmen gaan. He ?! Wat stond daar nou voor vreemd woord ? Even door de voetgaten terug achteruit getrappeld en vervolgens hardop gelezen wat er stond : vermeerderingsbedrijf.  Vermeerderingsbedrijf ??? What the f*** ?! In Nederland is men heel vindingrijk wanneer het aankomt op het verfratsen van woorden (een simpele dagschotel heet in Nederland uiteraard een plat du jour, klinkt ook vééél sjieker -en duurder natuurlijk), maar hier werd ik toch even stil van. Ver-meer-de-rings-be-drijf, djiezus ! Zou die varkensboer (of misschien beter : de vermeerderingsbedrijfsleider ) daar één of ander bureau voor ingeschakeld hebben,  om zoiets te bedenken ? Gekke jongens toch , die Hollanders ....



zeg nooit zomaar een varkensboer tegen een ....

Afijn, ik ben daarna nog doorgereden naar Hapert, want daar zit een boer waar we met de Flanderstour gaan boeregolven en wie weet ook wel wat struisvogels knuffelen. Maar die heb ik dus niet gevonden, omdat ik natuurlijk geen adres had meegenomen. Dat zal voor een volgende keer zijn. Maar we hebben vandaag weer wél een nieuw woord geleerd ;-)

dinsdag 12 januari 2010

Winterperikelen

Vanwege de sneeuw van de afgelopen weken heeft de Strada meer stilgestaan dan wat anders. Woon/werkverkeer via het jaagpad was zo goed als onmogelijk en voorzichtigheidshalve heb ik zelfs niet eens overwogen om met de Strada over de gewone baan te rijden (en natuurlijk ook om niet hetzelfde mee te maken als Jonathan). Maar na 2 dagen bukfietsen via de gewone weg verlangde ik al snel terug naar een ligger. Gelukkig hebben we in de garage een voorraadje fietsen en zo kwam ik al snel uit bij de Hase Kettwiesel van vrouwlief. Die is voorzien van een differentieel zodat beide achterwielen aangedreven zijn, toch ideaal voor in de sneeuw, niet ?! Op een avond eerst even getest met de hond uit te laten en ja hoor : dat viel goed mee ! Geen doorslippende en wegschuivende achterwielen meer, maar lekker mooi rechtdoor. De dag erna de bukfiets terug op z'n plaats in de garage en de Kettwiesel woon/werk klaargemaakt. Zelf voldoende lagen aangetrokken en iets vroeger dan normaal vertrokken, want je weet maar nooit .... Uiteraard is het flink wat kouder op een open 3-wieler, maar toch had ik het flink warm toen ik aankwam op het werk. Het was best zwaar trappen over de sneeuw en het ijs en ondanks dat het voorste wiel ook is voorzien van een spatbord, woei er nog flink wat stuifsneeuw over m'n schoenen en onderbenen. Jammer genoeg ook over de open ketting, dus is het bij die ene keer over het jaagpad gebleven. Wel heb ik verschillende keren plezier van de Kettwiesel gehad toen het flink glad was en andere fietsers nauwelijks overeind konden blijven.



de Kettwiesel langs de vaart ....

Gelukkig zijn de fietspaden sinds een paar dagen terug min of meer terug ijsvrij en kon ik vanmorgen opnieuw met de Strada naar het werk. Het enige nadeel van het gaaszitje merk je bij deze vriestemperaturen : het wordt te koud aan je rug. Ik heb dan ook een handdoek op m'n stoeltje waar ik op ga zitten en dat werkt prima ! Bij langere ritten wordt de handdoek wel wat klammig, maar nooit zodanig dat je er een koude rug van krijgt (bij de Oliebollen had ik hetzelfde gedaan).

Afgelopen vrijdag ben ik dan met de Strada langsgeweest bij Harry, de fietsenmaker in Kasterlee, om naar de voorderailleur te laten kijken (die  scheefgetrokken bleek te zijn) en de SPD-pedalen te laten vervangen. Er is op zich niks mis met de standaard geleverde Shimano PD-A50  pedalen (ik heb ze bvb ook op mijn Rans Zenetik Pro), maar in de velomobiel werken ze niet zo goed  : je kan nooit blindelings inklikken omdat de goeie kant niet altijd naar boven staat en ik ben er ook al een paar keer van afgeschoten (pijnlijk!) omdat ik op de onderkant wilde inklikken. Nu heb ik gelukkig weer pedalen die langs beide kanten inklikken zodat het weer lekker blindelings gaat. De ouwe pedalen zijn naar Jonathan, die wilde ze wel ruilen.

zaterdag 2 januari 2010

Jaarbalans

Traditiegetrouw wordt er bij de aanvang van een nieuw jaar even teruggekeken hoe het afgelopen jaar cijfermatig is geweest en kan ik dus ook niet achterblijven. Daarom bij deze : het afgelopen jaar heb ik 13.430km fietskilometers bij elkaar getrapt. Geen spectaculair getal en zoals verwacht wat minder dan de voorgaande jaren, de 3 maanden alleen maar woon/werkverkeer zitten daar natuurlijk voor iets tussen. 
Van deze km's zijn er 8.995km met de ligfiets gereden, de overige door bukfietsen. Geen spectaculair groot getal, maar so what, ik heb ze in elk geval met plezier afgelegd ;-)
De Strada zelf heeft nog maar 1.575km op de teller, maar dat zullen er dit jaar ongetwijfeld wel een pak meer worden.
Verder wens ik alle fietsers een prima 2010 met veel zon en lekker veel wind in de rug !