vrijdag 30 december 2016

Laatste rit van 2016

Normaal had ik vanmiddag in bed moeten kruipen voordat ik straks de nacht op ga, maar het was vandaag zó mooi buiten dat ik toch ben gaan fietsen. Net boven het vriespunt, dus muts en skibril op en trappen maar. Toen na zo'n twee uur het zonnetje begon te verdwijnen, kwam de mist terug op en ben ik via het jaagpad weer naar huis gereden. Alleen m'n tenen waren koud, maar die warmden vlug genoeg op onder de douche :-)


Dit jaar net geen 7.500km met de Strada gefietst, dat is iets meer dan de afgelopen jaren. Daar zit natuurlijk de fietsvakantie naar Denemarken voor een stuk tussen. In elk geval : de Strada blijft de favorietste fiets uit mijn garage en zal dat nog wel een tijdje blijven ....

Voor iedereen een aangename jaarwisseling en weer (veel) veilige km's in het nieuwe jaar ! 

zaterdag 24 december 2016

En weer thuis .... met nieuwe kont !

Begin deze week ontving ik een mail van Theo dat de Strada gemaakt was en klaar stond om opgehaald te worden. Vandaag met de aanhangwagen van de overburen naar Dronten gereden en daar de Strada opgehaald. Zoals gewoonlijk hebben ze weer uitstekend werk verricht in Dronten, echt klasse ! 
Allert zei dat-ie wel wat geel bij de witte verf had moeten doen, omdat de body na al die tijd verkleurd blijkt te zijn (vergeeld ?). Maar daar zie je helemaal niks van, hij lijkt weer helemaal nieuw achteraan !


Straks er toch nog eens een ritje mee gaan maken, want 14 dagen zonder is toch écht wel lang ;-) 

maandag 12 december 2016

Proefrit in Dronten II

Een week na onze eerste proefrit, kregen we een mail dat de nieuwe proef-QuatttroVelo was aangekomen. Afgelopen zaterdag dan maar van de nood een deugd gemaakt en de Strada naar Dronten gebracht voor herstelling en ineens een nieuwe proefrit gemaakt met een spliksplinternieuwe QV. Die heeft een hele speciale kleur (Renaul Clio rood ofzoiets), maar Allert had onthouden dat Jan en ik niet zo enthousiast over de afdakmuts waren en had speciaal voor ons een gewone muts gemonteerd (vandaar het kleurverschil). Nadat ook de voetgaten waren groter gemaakt (we kwamen weer met onze hielen tegen de rand) vertrokken we met z'n twee opnieuw richting Ketelmeer.


Nu we niet gekunsteld moesten trappen, konden we eindelijk eens doortrekken  en dat ging goed. De QV is op rechte stukken duidelijk sneller dan de Strada en volgens ons nét iets trager dan de Quest. Maar omdat je in de bochten niet of nauwelijks moet inhouden met de QV, zal hij uiteindelijk wel even snel zijn. 
Wel maakt de aandrijving van de QV meer herrie dan die van de Quest. Niet dat dat storend is, maar het viel ons allebei op. Allert had ons voor vertrek al gezegd dat er aan de binnenkant van de beschermkap van de aandrijving isolatie komt om dat tegen te gaan, dus dat komt wel goed.  

Bij de eerste wissel stapte Jan met een brede grijns uit de QV, toen ik er even later mee reed, snapte ik ook waarom. Deze reed stukken beter dan de fiets van Allert en na afloop hadden we allebei zoiets van : goed dat we dit nóg 'n keer hebben gedaan. En in tegenstelling tot de eerste keer hadden we nu wel zoiets van : ja, dit rijdt lekker !

Op de terugweg naar huis de hele rit zitten babbelen over de voor -en nadelen van de QV. Jan twijfelde nog, maar voor mezelf had ik het eiglijk al uitgemaakt : ik wil er één ! Jan is er intussen ook uit, we hebben er allebei één besteld.

Moeilijkste keuze zal die van de kleuren zijn. We vinden allebei dat de QV het mooist is met 2 kleuren, maar dewelke, daar hebben we nog een paar maanden tijd voor ....

maandag 21 november 2016

Stormschade !

Gisteren was het vrij winderig om niet te zeggen stormachtig. Er waren rukwinden tot 100km/u aangekondigd, maar dat heeft me in het verleden er niet van weerhouden om toch met de Strada te rijden. Voor ontspanning stap ik natuurlijk bij zo'n weer niet in, maar voor woon/werkverkeer wel, ik moet nu eenmaal op het werk geraken .... 

Gisteren had ik de vroege, dus rond 06.15u vertrokken. Vrij veel wind, maar niet dat ik onderweg problemen ondervond (had zelfs mijn dekje niet met alle 7 de linten vastgemaakt). Tijdens de voormiddag trok de wind aan en toen ik om 13u naar huis ging, moest ik het dekje wél met alle linten vastmaken. Het was toen vooral oppassen voor de zijwaartse rukwinden van zijstraten en pleinen in het centrum, maar eenmaal op het jaagpad langs het kanaal had ik de wind schuin van achteren, dat ging lekker vooruit op de stukken waar ik niet moest slalommen tussen de afgewaaide takken.

Bij thuiskomst zat mijn buurman op het dak van zijn garage, daar waren 2 alu dekplaten van losgekomen. Op de oprit voor mijn poort kwam de wind mooi recht langs achter richting poort, dus de Strada  zoals gewoonlijk haaks voor de poort op de rem gezet en uitgestapt om de poort open te maken. Ik had die net opengezet en was naar de Strada aan het stappen toen ik ineens een rukwind voelde en de kont van de Strada een halve meter omhoog en opzij zag gaan en met een klap tegen de zijmuur kwakken. Dacht dat mijn hart een tel oversloeg, godverdomme toch ! Tja, gebeurd. Staan vloeken, maar daarna kun je niet veel meer doen dan de schade opmeten .... De kont was met de rechteronderkant tegen de zijmuur geknald, met de nodige beschadigingen als gevolg : 


Vanmorgen vroeg maar een mailtje naar Dronten gestuurd met wat fotoos, de schade kan gelukkig nog hersteld worden maar zal een vrij kostbare ingreep worden. Ook hadden ze niet meteen tijd om eraan te beginnen, maar gelukkig kan ik nog wel met de Strada blijven rijden. 

Al bij al een dure les gisteren :-( 

zaterdag 5 november 2016

Proefrit in Dronten

Na een weekje Quest-en had ik met Jan een dag afgesproken om in Dronten de QuattroVelo te gaan testen. Jan rijdt nu al bijna 10 jaar met een Quest en wil iets anders. Hij zou het liefst iets hebben met open wielkasten, ik heb na een weekje Quest rijden eerder zoiets van : dat hoeft niet meer persé. Bij velomobiel.nl een afspraak gemaakt en vandaag konden we komen. 

Omdat ik zelf nog twijfel welk model ik wil, had ik gevraagd om zowel de QuattroVelo als een carbon Quest te testen. Vermits we met z'n tweeën waren, konden we er samen mee weg en onderweg wisselen. De QuattroVelo van Allert (die met het afdakje) en een Quest werden min of meer op maat gezet en weg waren wij. Het weer was winderig en nat, maar dat is uiteraard geen bezwaar in een velomobiel.

Ik reed als eerste met de Quest en voelde uiteraard al meteen dat je met een carbon velomobiel onderweg bent : die trekt vlugger op en maakt meer herrie. Geen onoverkoombare herrie, maar toch duidelijk luider bij oneffenheden. Het achterwiel maakte op een bepaald moment zo'n harde knal dat ik in eerste instantie dacht : Oei, een klapband ! Maar de Quest bleef onverstoord verderrijden. Die knallen zouden zich nog een paar keer voordoen, toen was het al iets minder schrikken maar toch niet echt aangenaam rijden.

Na 10 minuutjes kwam Jan met de QuattroVelo naast me rijden en vroeg om te wisselen. Hij trapte met zijn voeten tegen de achterste rand van de trapgaten en dat fietst natuurlijk niet fijn. Ook vond hij dat hij de indruk had dat de QuattroVelo trager was dan de Quest, maar dat kon natuurlijk ook aan het feit liggen dat hij niet voluit kon gaan. 


Toen ik in de QuattroVelo had plaatsgenomen en het deksel over mijn hoofd trok, had ik al meteen het gevoel van : hmmm nee, dit is het toch niet ! Je moet de kap met 2 linten achter je zekeren mbv klittenband en ook het zicht rondom vond ik veels te beperkt. De combinatie van schuimdeksel en kap over je hoofd deed me eerder denken aan een geschutskoepel, je kijkt naar buiten door een horizontale streep. Ik ben helemaal niet claustrofobisch aangelegd, maar ik vond het zicht toch écht te beperkt. Ik heb ook heel even zonder schuimdeksel gefietst, maar daarvoor was ik net te licht aangekleed. En wat het schuimdeksel betreft : het kan niet vooraan onder de motorkap weggestopt worden zoals bij de Strada en de Quest. Het past wel in de kofferruimte achterin, maar dan is die meteen voor een flink stuk gevuld. Effectief voor de regen is deze combinatie wel : tijdens een buitje had ik het vizier omhoog laten staan zoals op de foto en ik kreeg geen druppels in mijn gezicht.


Het rijden zelf dan. Ik had ook al meteen last van de voetgaten die te klein en te kort waren, waardoor ik met beide hielen ook de achterkant raakte. Dat maakte dat ik "op m'n tenen" moest rijden om die randen niet te raken, echt lekker fietsen is dat natuurlijk niet en dat heeft ook tot gevolg dat je de fiets niet "echt" kunt testen omdat je niet voluit kunt gaan. De QuattroVelo maakte ook flink wat herrie, daar zit het dakje boven je hoofd natuurlijk ook voor 'n stuk tussen. Kwa draaicirkel verschillen beide velomobielen m.i. niet veel of niks, maar dat had Allert ook al aangegeven. Na zo'n 3 kwartier fietsen waren we terug op de Vliet.

Jan maakte ook gewag van die klapperende achterband in de Quest, die schrok zich de eerste keer ook een ongeluk. Allert vertelde toen dat er achterin de Quest de nieuwe oliegedempte veerpoot zat waar ze mee aan het experimenteren zijn. Dat in combinatie met een hard opgepompte achterband zal wel de reden zijn geweest dat de achterkant zo luid klapperde. Ook had Allert z'n trapas wat verhoogd of zoiets, die was in elk geval niet standaard.

Jan en ik hadden achteraf bekeken allebei zoiets van : de QuattroVelo zal het toch niet worden, onze volgende velomobiel. En al zéker niet met de afdakmuts. Jan vond het zicht ook te beperkt met afdak en heeft net zoals ik niet de behoefte om voortdurend iets boven het hoofd te hebben. Wel vinden we dat de QuattroVelo met afdak er veel gelikter uitziet dan met de standaard muts ....

Heeft de QuattroVelo nu helemaal afgedaan ? Nee, niet echt. Nog voor het eind van het jaar zullen ze in Dronten een echte test-QuattroVelo hebben en Jan en ik hebben al afgesproken dat we daarvoor terug komen. Jan is vooral benieuwd of de QuattroVelo echt minstens even snel is als de Quest, anders hoeft het zowieso al niet voor hem. 
En je kunt de QuattroVelo ook met een "gewone" muts zonder afdak krijgen, dat is ook een groot voordeel als je niet voortdurend onder een kap wil fietsen. 

En de carbon Quest ? Tja, die is snel en licht. Kost wat meer en maakt wat meer herrie, maar als ik een vervanger voor de Strada wil, moet er ook een verbetering zijn tov. wat ik nu heb. En misschien ook niet onbelangrijk : levertijd voor de QuattroVelo is momenteel 10 maanden, voor een Quest is dat 2 maanden. 

Ik ben er nog niet echt uit ....

maandag 17 oktober 2016

Leen-Quest

Ik ben van plan om een nieuwe velomobiel aan te schaffen, maar weet nog niet goed dewelke (het wordt er zowieso eentje van Velomobiel.nl). Er is niks mis met m'n Strada, maar die is intussen al 7 jaar oud en ik wil iets nieuws. 
Met Jan E. had ik afgesproken dat ik 'n keertje zijn Quest mocht lenen, dus ben ik gisteren met mijn Strada naar Zonhoven gefietst en ben ik met zijn Quest teruggekomen. Onze velomobielen zijn op een paar maanden na even oud en ze hebben allebei een spanzit, ideaal om te vergelijken. 


 Leen-banaan ;-) 

Op de terugweg van Zonhoven viel mij al op dat de Quest sneller rijdt dan mijn Strada en ook langer z'n snelheid houdt als je stopt met trappen. De trapas stond iets te ver naar voren en ik kwam met mijn rechtervoet ook tegen de voorkant van het trapgat, maar ik kon toch met dezelfde moeite een km of 5 à 6/u sneller rijden. En dan liggen er nog niet eens snelle bandjes onder (Marathon, +?). Wel maakt hij meer herrie, maar mijn Strada rijdt dan ook wel opmerkelijk stil.

De grootste uitdaging (nou ja) was vandaag : met de Quest naar het werk. Ik had in het verleden met de Strada al wel eens de bochten ruim genomen om te proberen hoe ik die met de Quest zou moeten nemen, maar je weet het pas écht als je de route ook effectief met een andere fiets rijdt. Dat gaf geen enkel probleem, ik kon alle bochten zonder problemen nemen, dus daar moet ik mij geen zorgen meer over maken. 

Ik ga met Jan nog wel de QuattroVelo testen in Dronten (hij wil eiglijk ook een nieuwe velomobiel), alleen moet dan gekeken worden of er een spanzit in gemonteerd kan worden (de ophanging van de zit is niet helemaal dezelfde). Lukt dat niet, valt de QV al meteen af en zal het kiezen worden tussen de Quest en de Strada. Er moeten nog een paar afwegingen gemaakt worden, maar kwa uiterlijk vind ik de Quest nog steeds de mooiste velomobiel. De Strada verliest het met z'n afgeknipte kont, en de QV bij mij al helemáál met zijn kattekont. Maar dat is uiteraard allemaal puur persoonlijk. 

Het gekke is wel : Jan zou als hij een nieuwe velomobiel kiest, er liefst eentje hebben met open wielkasten voor het onderhoudsgemak, voor mij speelt dat nu juist minder rol. Toen ik 7 jaar geleden een opvolger voor de Alleweder zocht, wilde ik er ook absoluut één met open wielkasten. De Strada kwam dus net op tijd op de markt (een paar maanden voor mijn Quest zou zijn geleverd). Maar als ik terugkijk is dat onderhoud aan de voorwielen (lekke banden, remmen, schoonmaken, ... ) zo miniem geworden, dat ik het eiglijk geen argument meer vind. Dus nu hoeft het niet meer persé van mij ....

Hoe dan ook : welke velomobiel het ook wordt, de grootste uitdaging zal zijn, hoe-ie eruit moet zien. Dáár moet ik nog eens flink over nadenken ....

 

woensdag 13 juli 2016

.... en weer terug van Denemarken !

Zo, we zijn weer terug van weggeweest !

Dag 1 Ravels - Sibculo. Een solodag waarop ik naar Sibculo moest fietsen, een dikke 210 km. Mark C. was daar ook alleen naartoe gereden, vanaf dag 2 reden we dan samen.  Overnachting was geregeld via Vrienden op de Fiets, dus dat was dik okee.

Dag 2 Sibculo - Bremerhaven. 230 km fietsen. Overnachting geboekt in de Jeugdherberg van Bremerhaven. Groot gebouw, slechte matrassen (veren voelde je zo doorheen de voering als je er op ging liggen). Maar de fietsen konden wel in een afgesloten fietshok overnachten én we kregen een gratis kaartje voor het openbaar vervoer.

Dag 3 : Bremerhaven - Padborg. Dat was 240 km. In totaal hadden we toen al 682 km bij elkaar gefietst toen onze vakantie nog moest beginnen. Dat viel mij toch vies tegen, zo'n afstanden 3 dagen na elkaar. Duitsland blijkt veel heuvelachtiger te zijn dan ik had verwacht en ik bleek ook de enige gek te zijn die al zijn bagage mee in de fiets nam (Mark had zijn helft met de anderen met de auto meegegeven), dat helpt natuurlijk ook niet bij het bergop rijden .... Ook blijken de fietspaden in Duitsland rotslecht, maar daarover later mee. 
Kwa weer mochten we dan weer niet klagen : op een enkel buitje na zijn we niet nat geworden tijdens de heenreis. 


Dag 4 : Padborg - Stenderup.  Licht bewolkt en af en toe wat gedrup, maar met 6 velomobielen onderweg in Denemarken blijkt altijd pret : mensen lachten ons de hele tijd toe, toeterden met de claxon en staken duimen omhoog, stopten met de wagen aan de kant om ons te filmen of te fotograferen, we hebben de hele week geen enkele nare ervaring gehad met de Denen. 


Ook Denemarken blijkt niet vlak te zijn, iets waarmee Patrick V wat last bleek te hebben in zijn WAW (voorzien van Rohloff-naaf met enkel blad vooraan). 


Onderweg : de Deense DF variant 

Dag 5 : Stenderup - Give. Patrick V begon nog meer last te krijgen van het geklim, zodat het tempo ook redelijk laag bleef. Hij en Eddy B reden min of meer hetzelfde tempo, zodat zich tijdens het rijden het volgende scenario afspeelde : Mark reed vooraan, gevolgd door Patrick en Eddy. Maarten, Ivo en ikzelf lieten ons wat afzakken en stopten op de top van een afdaling. En terwijl Patrick en Eddy omhoog zwoegden, lieten wij 3-en ons naar beneden denderen en staken hen bergop weer voorbij. Mss niet leuk voor de slechte klimmers, maar niet je eigen tempo bergop kunnen rijden is ook vermoeiend .... Uiteindelijk gingen Patrick en Eddy helemaal vanaf dag 6 vooraan rijden en zouden ze niet meer voorbijgestoken worden.
We kwamen ook in de buurt van Billund, zodat we toch moésten poseren bij de ingang van Legoland !


Dag 6 : Give - Skive. Ook een kwakkeldagje : af en toe wat zon, maar meer wolken en af en toe regen. Tegen de avond brak de zon dan toch weer door. 
Bij aankomst bleken de camping pal aan het water te liggen, dat leverde toch nog enkele mooie plaatjes op ....


Je kon zo de zee in rijden ....


Dag 7 : Skive - Struer. Op deze dag gaven Patrick en Eddy al meteen forfait om de route zoals voorzien mee te rijden, omdat ze het allemaal wat zwaar vonden. Zij zouden rechtstreeks van Give naar Skive rijden (iets van een 46 km), terwijl de route naar boven tot aan Snedsted liep. Uiteindelijk liet ook Ivo het afweten, zodat Mark, Maarten en ik met z'n 3-en de lus tot aan Snedsted hebben gefietst. Het was een mooie dag kwa weer, en omdat de "oudjes" er niet bij waren lag het tempo een stukje hoger. Geslapen hebben we in een bungalow op een camping. 


De brug naar Snedsted

Dag 8 : Struer - Hvide Sande. Ook weer eerder een grauwe dag. We passeerden ook het mooie Ribe, maar toen was het zo aan het regenen, dat van een bezoek aan deze stad weinig terecht is gekomen. Overnachting was opnieuw in een bungalow op een camping. 


Picknick aan een kanohalteplaats


Bij de lokale golfclub waren we meer dan welkom om iets te drinken 


Dag 9 : Hvide Sande - Rømø. In de voormiddag scheen lekker de zon, rond de middag trok alweer de hemel dicht en onder dreigende bewolking met regen zijn we dan de brug naar Rømø overgereden. Overnachting daar was in een Jeugdherberg. 


Het Danhotel in Rømø 

Dag 10 : Rømø - Padborg. Laatste dag van de vakantieweek. Voor vertrek van het eiland hebben we nog even op het grote strand gespeeld met onze fietsen, wat de nodige aandacht opeiste. Diezelfde brug konden we nu onder een flauw zonnetje overrijden, heel wat aangenamer. En 's avonds waren we weer in de B&B waar we vertrokken waren.  


Eén van de weinige stranden waar je zó de zee in kan fietsen ....


Zelfs de kerkhoven waren overal onberispelijk, zoals hier in Bredebro 

Dag 11 : Padborg - Bremerhaven. 's Ochtends met gemiezer in Denemarken vertrokken, maar na een uurtje rijden trok de hemel open en werd het toch een stralend warme dag. In Bremerhaven geovernacht in een hotel (de Jeugdherberg bleek een klets duurder te zijn in juli), wel dichterbij het centrum en de fietsen konden ook op een overdekte parking overnachten.

Dag 12 : Bremerhaven - Sibculo. Deze keer toch weer 240 km moeten trappen, wegens omleidingen vanwege wegenwerken. Slechts 1 bui over ons heen gehad net voordat we de Nederlandse grens overreden, maar we waren allebei blij dat we terug in Nederland waren en weer behoorlijk wegdek onder wielen hadden !


 Stralend begin in Bremerhaven

Dag 13 : Sibculo - Ravels. Een stuk nog met Mark teruggereden, maar toen we net de Veluwezoom uitwaren, gingen we elk onze eigen weg. Zoals de buienradar had voorspeld kreeg ik halverwege de namiddag een onweersbui over me heen. Die was zo fel (met hagel) dat ik op een bepaald moment niet meer kon verderrijden en onder mijn paraplu een dikke 20" heb stilgestaan tot de bui over was. Maar ik was vooral blij dat ik weer thuis was !


We hebben het dus gedaan, ik vind het eiglijk best wel flink van me, want het is toch een hele afstand. 13 dagen aan één stuk fietsen, dat kan dus best. Niet altijd even goed of even snel, maar toch : het kan. Maar toch enkele bedenkingen : 

heelderdagen fietsen met bagage is toch iets heel anders dan gewoon een tocht maken. Zolang het vlak is, voel je het extra gewicht alleen bij het aanzetten, eenmaal op snelheid kun je best blijven trappen. Maar zodra het bergop gaat, voel je meteen de extra kiloos. Op het vlakke kon ik een kruissnelheid van 30 - 31 km/u makkelijk aanhouden. Die snelheid kon ik de hele dag rijden, zonder dat ik daar ongemakken van kreeg. Wel heb ik geleerd van kleiner te trappen, want na de eerste dag voelde ik 's avonds mijn knieën nogal en besefte ik dat ik lichter moest gaan trappen. Vanaf dag 2 heb ik het grootste blad vooraan dan ook nauwelijks nog gebruikt. 

Met het gewone dekje van de Strada ben ik een flink aantal keren goed nat geworden bij hoosbuien (niet zozeer door het lekken van de linten aan de binnenkant, maar gewoon door de opening rondom de nek. Het is verre van ideaal bij veel regen, jammer genoeg, maar nog altijd beter dan niks.
Van de 6 velomobielen reden er 3 met een kap : Maarten heeft  een deelbare kap op zijn Strada, maar die bleek te lekken (is er nog eentje van de eerste generatie). De WAW heeft ook een afbreekbare kap, maar dat is toch ook weer een heel gedoe met op -en afbreken. Ivo heeft m.i. nog het meest praktische van al : een zelfgemaakte kap die scharniert net boven de neksteun en kan weggeklapt worden over de muts. Hij wist me te vertellen dat de mannen van Velomobiel.nl een paar jaar geleden er een aantal jaren geleden wat fotoos van hebben gemaakt, jammer dat ze er niks meer mee gedaan hebben. Zijn kap heeft volgens mij niks dan voordelen : als je hem niet nodig hebt, zit hij op de bult. Begint het onverwachts toch te regenen, dan trek je hem gewoon boven je hoofd. Heel praktisch !


Hoewel Denemarken heuvelachtig is en geen bergen heeft (toch niet die we beklommen hebben) raakte ik met mijn lichtste verzet soms maar net boven. Ik heb nog niet gekeken wat mijn grootste kransje achteraan is, maar dat zou toch groter mogen ! 

De fietspaden in Duitsland zijn slécht, man man man ! Mark had de route  via een Duitse site gehaald waar je ook de route kon laten berekenen voor een velomobiel, maar die was allesbehalve velomobielvriendelijk. Ervan uitgaande dat je in Duitsland verplicht het fietspad moet volgen dan toch. Overal staan er bordjes met "Radweg Schäden", dat zegt genoeg zekerst ?! Na een halve dag -en zeker op de terugweg- reden we overal in de bebouwde kom zowieso op de weg en op sommige 70 km/u wegen waar het fietspad uit klinkers bestond, ook. Dat heeft maar 'n paar keer tot geklaxonneer geleid, dus ik vond het niet echt een probleem. Gelukkig waren de wegen en fietspaden in Denemarken een stuk beter, het is nog écht een fietsland !

Ik had om reden van gewichtsbesparing geen fototoestel meegenomen en alleen mijn smartphone bij. Bleek niet zo'n goeie keuze te zijn, omdat het nemen van plaatjes terwijl je rijdt toch makkelijk gaat met een fototoestel. Volgende keer gaat die dus weer mee. 

Maar 1 lekke band deze keer en 1 remkabelbreuk, allebei bij Patrick. Bij de WAW lagen de remkabels allebei tegen de stuurstangen te schuren, van één ervan was de buitenkabel volledig door, de andere was ook al aardig versleten. De dag dat zij de lus naar Snedsted niet meefietsten, zijn ze bij een lokale fietsenmaker gestopt en daar nieuwe kabels gekocht, zodat alles kwasi vervangen was toen wij 's avonds de groep terug vervolledigden. 

Of ik het op deze manier nog 'n keer zou overdoen ? Ik denk het niet. Nu zijn we bijna even lang onderweg naar geweest dan dat de fietsvakantie zelf duurde, en dat is me te lang. Het had voor mij een dag minder op -en af mogen zijn, kwa afstand vind ik 200 km/dag met bagage meer dan voldoende om onderweg te zijn.





woensdag 29 juni 2016

Fietsvakantie Denemarken

Morgen is het zover, dan vertrekken we op fietsvakantie. Dit jaar gaan we naar Denemarken. Naast 3 "oude" bekenden rijden er dit jaar 2 extra fietsers mee, Maarten V. en Patrick V., wat maakt dat we met 6 velomobielen onderweg zullen zijn. Van die 6 zullen er 4 pas in Denemarken zelf fietsen (wat 'n wátjes !), alleen Mark C. en ikzelf fietsen vanaf thuis naar Denemarken en terug. 
De afstand naar Padborg (waar de eerste overnachting met het clubje van 6 is en de eiglijke fietsvakantie begint) is 630km en we zoeken die afstand in 3 dagen te overbruggen. Dat wordt 13 dagen na elkaar fietsen waarvan 6 dagen > 200km, dat heb ik nog nooit eerder gedaan en dus eiglijk best wel spannend !

Bij voorgaande fietsvakanties sliepen we altijd bij Vrienden op de Fiets, maar in Duitsland en Denemarken is dat veel beperkter, zodat we deze keer ook zelf slaap -en toiletgerief zullen moeten meesjouwen. Komt daarbij nog dat we nu bijna dubbel zolang onderweg zullen zijn dan anders, dat betekent dus ook meer spullen in de Strada. Ik dacht aanvankelijk dat het wegbergen het grootste probleem zou zijn, maar dat viel eiglijk best mee. Alleen wil ik niet weten hoeveel totaal gewicht de Strada nu heeft !

Zoals gewoonlijk heeft Mark C. de routes berekend en hoeven we niks anders te doen dan hem en/of onze gps te volgen, luxe !

Na wat gepieker heb ik toch besloten van de Shredda's vooraan te vervangen door Big Apples (de RaceGuard versie). Die lopen wel niet zo licht, maar zijn toch wat meer lekbestendig. Lekke banden helemaal uitsluiten is uiteraard niet mogelijk, maar je 'n beetje indekken kan m.i. ook geen kwaad. En het idee dat je banden wat beter lekbestendig zijn, helpt mss ook wel ;-)

Of het allemaal is meegevallen, lees je op de volgende post.
Tot over 2 weken !

vrijdag 17 juni 2016

Retourtje Dronten

Met het oog op de nakende fietsvakantie naar Denemarken,  wilde ik de Strada nog eens laten nakijken in Dronten. Ook wilde ik nog eens wat meer km's maken op een korte(re) periode, omdat het de bedoeling is om op 3 dagen naar Denemarkten te fietsen.

Vanwege de drukte op het werk had ik alleen gisteren en vandaag om 2 dagen na elkaar vrij te nemen. Overnachting had ik geboekt via Vrienden op de Fiets en een afspraak bij Velomobiel.nl was al eerder gemaakt. Gisterenochten héél vroeg vertrokken (het werd nog maar net licht), want ik wilde rond de middag in Dronten arriveren. Route had ik aangemaakt via de Routeplanner van de Fietsersbond.nl (makkelijk doorfietsen + veerpontjes vermijden).  Het weer was buiten verwachting uitzonderlijk goed, ik heb echt genoten van de hele rit. Deze keer routeerde de gps mij via Elburg naar Dronten, de Elburgerweg bleek  volledig afgesloten voor het gemotoriseerd verkeer vanwege vernieuwing van het wegdek, zodat ik zalig trappend richting Dronten fietstse zonder het geraas van verkeer naast me ....


Iets na 11u stond ik al voor de poort van Velomobiel.nl . Allert bekommerde zich over de Strada. Ketting bleek nog (steeds) niet aan vervanging toe, remmen waren nog in orde, veerpoten waren nog voldoende ingevet (er moest alleen wat olie in gedruppeld worden) en het slepende linker voorwiel bleek veroorzaakt te worden door een verkeerd afgezaagd busje. Er werd een nieuw gemaakt zodat het wiel weer vlotjes draaide. En dat was het, om 14.00u waren we al klaar. Omdat het zo'n prachtig weer was (en ik ook had laten weten dat ik niet voor 17.30u op mijn gastadres zou verschijnen), ben ik verdergereden naar Urk. Daar bleek het volop zomer te zijn ....


Op het gastadres arriveerde ik met net geen 260km op de teller, en dat was goed meegevallen. 

Vanmorgen werd ik wakker van het onweer, helemaal ander weer dan gisteren ! In de regen vertrokken en ik was nog geen 5 minuten aan het fietsen of ik voelde al dat ik een lekke band had. Mijn eerste lek sinds ik met de Shredda's rij, natuurlijk in de gietende regen en nergens plaats om te schuilen ! 
Vlug binnenbandje gewisseld en opgepompt om verder te kunnen, maar ik was té vlug want de band zat niet goed op de velg en bobbelde. Omdat ik vlakbij de Vliet 6 was, daar maar naartoe gebobbeld om de band in het droge fatsoenlijk op de velg te leggen. Daarna in de gietende regen vertrokken. Zelfde route teruggereden, zodat ik niet voortdurend op mijn gps moest kijken. Met momenten kwam de regen écht met bakken naar beneden, maar tussendoor waren er gelukkig ook droge momenten, zodat ik niet de hele tijd met het dekje moest rijden. 
Thuis vrij doorweekt aangekomen met 445km op de teller, geen slechte score voor 2 dagen fietsen.  
Denmark, here we come !

 

vrijdag 1 april 2016

maandag 7 maart 2016

Zondagsrijders op zaterdag ....

Omdat ik 's zondags moest werken, ben ik afgelopen zaterdag een rit gaan maken met de Strada. Het was een beetje fris, bewolkt maar droog en praktisch windstil, ideaal fietsweer ! Omdat ik ook nog steeds "peter" ben van een deel van het fietsknooppuntennetwerk ben ik een stuk van de LF35 gaan rijden. Dat loopt grotendeels langsheen het kanaal Dessel - Schoten ("mijn" stuk dan toch). Veel mensen op de racefiets op het jaagpad, maar bijna allemaal eenzaten, geen groepen. Als ik een fietser inhaal, heb ik de gewoonte van 2 korte signalen met de claxon te geven. Dat werkt meestal goed, slechts af en toe heb je van die fietsers die eerst achterom moeten kijken vooraleer ze aan de kant gaan. Ik denk niet dat dat aan de claxon ligt, als ik met een (lig)fiets rij met een fietsbel, zijn er soms ook nog mensen die eerst achterom menen te moeten kijken.

Net voorbij Arendonk naderde ik een bejaard koppel op elektrische fietsen, mooi naast elkaar rijdend. 2 keer getuut, en ik zie alleen meneer om zich heen kijken, mevrouw blijft netjes naast meneer. Ik ben intussen al wat dichter, rem af en toeter nog 2 keer en ik zie dat mevrouw duidelijk schrikt. Meneer heeft dan door dat er langs achteren iets komt en begint al meteen te schelden. Als ik hem net voorbij ben, zie ik in mijn spiegels dat hij zijn vuist nog in de lucht steekt. Ik heb geen zin in een discussie dus trap rustig verder, pffft ....

Nog geen 5 km verder nader ik opnieuw een bejaard koppel, waarvan de man op een Giant Revive-achtige fiets rijdt. Ik tuut opnieuw 2 keer en de man, die deze keer links van zijn vrouw fietst, begint te zwalpen. Hij lijkt vervolgens achter zijn vrouw te gaan rijden, maar wanneer ik bijna ben genaderd, wijkt de man ineens vlak voor me uit naar links de grasberm naast het asfalt op. Ik kan nog net vermijden dat ik hem langs achteren aanrij en roep wanneer ik tussen hen in voorbijrij nog een "Man toch !". Grrrr, sommige mensen .....

Als ik de brug afrij aan SAS 4 in Dessel en het kruispunt met de Nieuwedijk nader om linksaf te slaan, zie ik uit de richting van de brug opnieuw een bejaard koppel komen aanrijden op e-bikes. Het is een kruispunt waar ik voorrang heb en ik zie mevrouw wat inhouden, maar meneer niet. Alhoewel er duidelijk oogcontact is, blijft de man gewoon verderrijden. Nou, ik ook ! Ik rij het kruispunt op net voor de man die wel moét remmen en sla dan linksaf. Ik roep hem nog toe : "Voorrang van rechts ?!" Djeezus ! En ja, ik weet het : het is niet omdat je voorrang hebt dat je die ook mag nemen, maar dat was écht de spreekwoordelijke druppel ! 3 van dergelijke incidenten op zo'n korte tijdspanne, écht niet goed voor de bloeddruk !

Gelukkig bleef ik de rest van mijn fietstocht gevrijwaard van zondagsgetrul en ben ik toen ik weer bijna thuis was nog een peletonneke fietsterroristen aan 40+km/u voorbijgereden. Zo werd het toch nog een geslaagde rit :-)