Afgelopen vrijdagmiddag ben ik dan vertrokken richting Heverlee. Het was winderig en redelijk bewolkt en omdat het regende toen ik vertrok, ben ik toch maar mét dekje vertrokken. Omdat ik niet veel zin had in druk verkeer, was ik het jaagpad opgereden richting Sas 4 in Dessel en vervolgens zo naar Herentals. Via Herentals dan via de voormalige spoorlijn richting Aarschot, om me daar te ergeren aan de nieuwe slalomhekjes die ze bij elk kruispunt bij hebben geplaatst (daar heeft iemand weer lekker veel mee verdiend, lijkt me). Vanaf Aarschot ging het dan makkelijkheidshalve via de N19 richting Leuven, al was daar de term "fietspad" een ruim begrip. Wat een kl*** wegdek : allemaal van die scheefliggende klinkertjes vol met verzakkingen en gaten, en dan nog langs één kant voor beide richtingen ... Het is dat ik daar toen moest fietsen het zo pokkedruk was vanwege de scholen, anders was ik gewoon op de rijbaan gaan rijden. Vanaf Aarschot verandert het landschap ook in heuvelachtig, dus moest er regelmatig teruggeschakeld worden.
Eenmaal in Leuven herkende ik al van ver de Stella Artois-toren, daar moest ik dus de ring ( R23 ) op. Vanaf dat punt had ik een 3-tal knooppunten opgeschreven, waarvan ik het eerste al meteen had gevonden. Een paar kruispunten en stoplichten verder, vond ik nergens meer een bordje 73 en navraag aan een buschauffeur leverde ook niks op. Gelukkig wist ik dat de Waverseweg uitkwam op de Naamsesteenweg (N251), zodat ik als snel de goeie richting vond en rond 17.00u op de plaats van bestemming was. Vrouwlief zou wat later arriveren met de auto en de campingspullen, zodat de tent snel werd opgezet en we konden aanschuiven voor de traditionele spaghetti.
Zaterdag kon je kiezen tussen een lange (100km) of een korte (40km) tocht, uiteraard reed ik mee met de lange. Met een 12-tal dappere rijders vertokken we rond 09.00u met voorop een gids die de tocht had uitgestippeld. Het weer zag er goed uit, al waren enkele buien voorspeld. Toch was ik vertrokken zonder dekje, omdat dat nu eenmaal fijner fietst. En voor het geval dat, had ik nog altijd mijn paraplu bij me, dus ....
Erg opschieten deed de fietstocht deze keer helemaal niet; om de haverklap werd er gestopt of had iemand iets met z'n band of ketting. Komt daarbij nog dat er met momenten flink moest worden geklommen, een hoge gemiddelde snelheid levert dat uiteraard niet op. Toen we uiteindelijk op de plaats van de middagstop aankwamen, was het gemiddelde 18,2 km/u, niks bijzonders dus. Na de middagpauze kondigden 2 fietsers aan dat ze afhaakten en op eigen tempo via een kortere weg naar het vertrekpunt zouden rijden. Een 20-tal km voor het einde haakten opnieuw 2 fietsers af, zodat we uiteindelijk maar met z'n 8-en de volledige rit hebben uitgereden. Flink geklommen en natuurlijk ook snel gedaald. Op een bepaald moment reed ik naast Jan E. in zijn Quest naar beneden richting een T-kruispunt waar we voorrang moesten geven. Ik zag de teller op de Strada richting 70 km/u gaan, waarop ik meteen ben beginnen te remmen. Alhoewel ik -volgens eigen schatten- ruim voldoende op tijd begon te remmen, merkte ik al gauw dat ik er niet zou komen. Van links zag ik een grijze Mercedes aan komen rijden. Ik zag dat Jan naast me ook flink z'n best deed om tot stilstand te komen, maar dat hij ook in de gaten had dat dat niet op tijd zou lukken. Gelukkig voor ons vertraagde en stopte de Mercedes zodat we eenmaal beneden toch nog met 25 km/u rechtsaf het kruispunt op konden rijden. Na dit incidentje zijn zowel Jan als ikzelf wat meer op de snelheid beginnen letten bergaf, maar we zijn het er beiden over eens dat de remwerking eiglijk beneden peil is bij beide modellen. Volgende week zal ik toch eens die Jagwire kabels installeren, eens benieuwd of dat verschil zal maken ....
Zaterdagavond was er de traditionele BBQ met de nodige drank en bijbehorende kletspraat. Johan C. was ook nog langsgekomen met z'n nieuwe Quest en een hele hoop bestellingen voor andere mensen.
Zondagochtend vroeg werden we wakker van de regen op de tent en dat bleef het doen tot na het ontbijt. Toen klaarde het weer ietsjes op, zodat we snel de (natte) tent hebben afgebroken en ingepakt. Er stond nog een korte tocht op het programma, maar omdat ik al 2 nachten zo goed als niks had geslapen en het weer helemaal niet denderend was, besloot ik maar om meteen terug naar huis te fietsen. Aanvankelijk had ik bij Bart C. op z'n iPod nog even naar de buienradar gekeken en gegokt om zonder dekje te vertrekken, ik had wijselijk toch nog vrouwlief met de auto tegengehouden toen ze vertrok en alsnog het dekje gevraagd. Dat bleek een goeie gok te zijn, want nog voor ik Herentals bereikte, begon het te gieten en dat bleef het doen tot ik thuis was. Omdat het jaagpad voorbij Olen richting Geel volledig was afgesloten, ben vanaf daar maar via de gewone baan naar huis gereden. Onderweg bleken al veel straten volledig blank te staan, er was dus méér dan voldoende water uit de lucht aan het vallen.
Aanvankelijk bleef ik lekker droog onder het dekje, maar na zo'n half uurtje begonnen de zijklittenbanden aan de binnenkant flink te druppen. Ik zal niet beweren dat het water er vanafliep, maar ik werd uiteindelijk toch nog flink nat. Okee, het regende écht dat het goot, daar niet van, maar je zou toch verwachten dat er geen water doorheen lekt. Zó had ik het bij het zeiltje van de Alleweder nooit gehad !
Misschien dat ik de bovenkant van het dekje eens moet inspuiten met een waterbestendig product, misschien dat dat het lekken tegengaat .... De Strada was in elk geval netjes schoongewassen toen ik thuis aankwam, dus dat is al bij al ook een meevaller.
Fotoos van het treffen vind je hier
Onderweg naar boven ....
1 opmerking:
ik denk dat een rubberen randje rond het dekje nog wel wat water tegenhoudt, maar ook de dopjes van de klittenband afdichten zou veel helpen...
Een reactie posten