Oliebollen 2009

Aangezien er droog weer was aangekondigd voor maandag 28 december en ik -mezelf kennende- achteraf toch spijt zou hebben als ik niét was meegegaan, uiteindelijk toegezegd dat ik zou meerijden. We zouden met z'n 4-en zijn dit jaar : Vital, Teun, Jonathan en ikzelf. Vital had al de nodige contacten gelegd voor de route, zelf moesten we alleen maar tot in Tilburg zien te geraken, vanaf daar zouden we een gids hebben tot Zaltbommel, waar er opnieuw een gids zou aansluiten. Makkelijker kan niet. 
Vanwege de verijste sneeuw was het niet mogelijk om via de rustige fietspaden te rijden en moesten we noodgedwongen via de gewone weg. Daarom werd er bij mij thuis vertrokken, wat we dan om 03.45u dan ook gedaan hebben (vroeg !). Er stond een redelijk strakke wind in de rug, wat maakte dat we al snel onder de brug van A58 in Tilburg stonden. Een paar minuten later arriveerde Jan van Dooren met z'n Mango uit Udenhout, die ons vervolgens via een overigens prachtige route voorreed richting Zaltbommel. Even boven Tilburg ging Vital ineens aan de kant staan en gaf te kennen dat het niet meer ging : hij had problemen met z'n aandrijving, kon nog amper snelheid maken en zag het niet zitten om nog verder te rijden. Hij besloot om rechtsomkeer te maken en op z'n gemak terug richting België te rijden. Jammer ....

In Zaltbommel stopten we aan een benzinestation, waar we ons lekker opwarmden met koffie en (ersatz) chocolademelk. Hier sloot de volgende gids aan, tesamen met nog een andere landgenoot.

Met z'n zessen zijn we dan verder noordwaarts gereden, waarbij ook nog Stradarijder Paul Dijs werd opgepikt. Met z'n 7-en zijn we vervolgens naar Utrecht gereden, waar we ruim op tijd onder een opentrekkende hemel aankwamen.

We zijn er bijna !

Dit jaar waren maar liefst 115 rijders ingeschreven, het was dan ook een heel gewriemel van velomobielen op de parking van het clubgebouw. Het viel mij op dat er al flink wat Strada's aanwezig waren, ik werd dan ook verschillende keren door mede Strada-bezitters aangesproken. Leuk om bij de namen/profielen eens een gezicht te kunnen plakken ;-)

Bij de inschrijving kon je kiezen in welke groep je wilde rijden, de eerste groep was bedoeld voor de "rustige" rijder, groepen 2 en 3 waren voor de rest. Met een tussenpoos van een 10-tal minuten werd er vervolgens vertrokken richting de Dom voor een groepsfoto. Ook hier was het weer een hele klus om de grote bende zodanig bij elkaar te krijgen om een goeie overzichtsfoto te kunnen maken.

Onder de Dom van Utrecht

Na de groepsfoto vertrokken we dan met groep 2 voor de rest van tocht, al bleek er in praktijk maar weinig meer over te blijven van de groepen 2 en 3. Zeker na de koffie met appeltaartstop bleek er maar 1 grote groep velomobielen onderweg te zijn. Vergeleken met voorgaande edities waren er dit jaar veel lekke banden, soms leek het echt of er stond altijd wel iemand aan de kant met zijn/haar velomobiel...

Na de jaarlijkse snert en oliebollen zijn we dan rond 16.45u terug richting het zuiden vertrokken. Teun kreeg het onderweg alsmaal lastiger om het tempo te kunnen volgen en begon ook aan "slaapfietsen" te lijden (ik heb verschillende keren bijna een hartstilstand gehad als hij weer eens midden of links op de rijstrook aan het rijden was met alleen maar dat klein rood achterlichtje). Gelukkig kreeg hij een rit met de wagen aangeboden vanaf Zaltbommel, iets waar hij dankbaar gebruik van maakte. Vanaf Zaltbommel waren we dus nog maar met z'n 3-en. Jan en Jonathan spraken af van een richtsnelheid van tussen de 30 en 35km/u aan te houden, waarna ik gaf te kennen dat ze dan maar in hun spiegels moesten kijken om te zien of ik kon volgen of niet. Zelf bleek 32km/u op de teller hard zat te zijn voor mij en natuurlijk ben ik mijn voorrijders een paar keer kwijt geweest (lang leve de gsm !). Om Jan niet te laten omrijden hebben we nog een (in)spannende rit over het bevroren fietspad in de Loonse en Drunense hei gehad. Toen we dat overleefd hadden, bleek mijn batterij leeg te zijn en heb ik die vervangen door mijn reserve. En toen bleven Jonathan en ik alleen nog over om door het centrum van Tilburg te geraken. Na het nodige gevloek omdat we weer aan de zoveelste weg verboden voor fietsers kwamen en verkeerdrijden (in de grootstad blijk je helaas nog altijd met de auto wél overal en het meest gericht te mogen rijden) vonden we dan uiteindelijk alsnog de weg naar Goirle zodat we rond 23.00u terug op onze oprit stonden. Vrouwlief had de pasta al klaar staan op tafel zodat we meteen konden aanvallen. Jonathan is daarna nog met de moed der wanhoop vertrokken met nog eens 50 km voor de boeg.

Zelf had ik precies 301 km gereden gisteren, meteen de langste afstand die ik op 1 dag heb gefietst. Echte problemen heb ik niet gehad, het enige waar ik last van had waren koude tenen. De Strada heeft zich beter gehouden als z'n bestuurder, al moet de voorderailleur wel opnieuw worden bijgesteld, want vanaf Waalwijk merkte ik dat ik het grootste tandblad vooraan niet meer kon gebruiken omdat de ketting er flink tegenaan sleepte. Ook meen ik dat de veerpoot vooraan rechts lawaai is beginnen maken, maar dat moet ik nog nakijken. Wat me ook is opgevallen is het dat het flink nat binnenin de Strada werd. Uiteraard zitten daar de temperatuurverschillen tussen buiten/binnen voor iets tussen, maar nu zag ik bvb zelfs voorin de condens vanaf de neus naar beneden lopen, iets dat ik bij de Alleweder nooit heb opgemerkt. Maar die had dan ook een groter trapgat ....

Een paar fotoos van het gebeuren vind je hier